rənubərlik

is.

1. Rəncbərin işi, peşəsi; əkinçilik, taxılçılıq. Kəndlilər rəncbərlik, maldarlıq və bağbançılıqla yarıac həyat sürərdilər.

2. Zəhmətkeşlik, əməkçi kəndli. <İmdad:> Atamız <Paşa bəyin> atasına, özümüz özünə rəncbərlik eləyib, bəhrə vermişik. Ə. Vəl..